Sa burn unit ako na-assign. So ang mga pasyente, syempre, burned. (Ang lalim!) Uhm...
Wala pa ako masyadong makwento kasi ni-orient lang kami. Takot siguro na mastranded yung clinical instructor namin kaya pinauwi kami nang maaga. Wehehe. Nilibot lang namin yung ward, nifamiliarize lang sa amin yung mga charts and other paperworks, yung medicines and supplies, yung rules and regulations, at eto, ang fun part, pinakilala kami sa mga pasyente. :) Apat lang ang census ng ward. Konti lang kung tutuusin pero wag daw kami magworry kasi dadami yun lalo na't December na't marami nang nagpapaputok.
Bed 1. Female. Burned ang upper extremities (arms). Sya daw yung nabalita sa Malabon na nagtangkang iligtas yung pamangkin nya sa sunog not knowing na nakalabas na pala yung pamangkin nya. Tunay na bayaning Filipino. Medyo pagaling na sugat nya kaya wala masyado kaming poproblemahin sa kanya except the bandaging tsaka yung dressing.
Bed 2. Male. Electrician. Syempre na-kuryente habang nasa poste. 30 feet ang kinabagsakan nya. Affected din yung lower extremities nya kasi dun napunta yung kuryente. Eto ang mahirap maging pasyente. Sabi ko kagad sa niassign na leader for tomorrow, "Please, wag mo muna ako i-assign sa bed 2. Parang awa mo na." Mahirap kasi eh. Matrabaho (a.k.a. nakakatamad) kasi. Eh first time ko, kaya kabado. Baka umbagin lang ako ng clinical instructor ko.
Bed 3. Baby. Anak ng pasaway na ina. Tama ba namang hayaang yakapin ng baby nya yung electric airpot? Ayun. Lapnos ang mukha't katawan. Kakaawa.
Bed 4. Baby rin. Anak rin ng pasaway na ina. Natapunan naman ng kumukulong tubig. Haler. Hindi ko ma-imagine kung paano mo accidentally na matapunan ang isang baby ng kumukulong tubig. Lalo na't sarili mong anak. Hay...
Meron pang isa pero hindi namin naabutan. 16 year old girl daw. Nagtrabaho sa isang carinderia. Natapunan ng isang bandehadong kumukulong sinagang na baboy. Ouch. Lapnos rin ang katawan. Syet. Nagkaroon na siguro sya ng sinigangophobia. Sarap pa naman ng putaheng yun. Wehehehe.
Hay. 2 weeks duty na naman. Iba-iba na namang pasyente. Hindi ko mapigilang maawa sa kanila. Sabi sa amin nung CI ko, burn unit is one of the most expensive ward to be in to. Kulang kulang na tumataginting na sampung libo ang bill sa isang araw. Eh, burns take months to heal. Grabe. Kaya kadalasan daw eh namamatay na lang yung ibang mga grabe na talaga ng sunog.
Kaya kayo, ingat-ingat lang. Wag maglaro ng apoy. Nakakamatay.
Tsaka magastos. :)
Oo, mahaba na 'tong post na 'to. Eh bakit ba? Aken naman 'to ah. Gusto ko lang isingit. naaliw kasi ako eh.
Oo, alam ko, last year pa 'to lumabas at huling huli na ako sa balita. Pero ngayon ko lang 'to nakita. Dumaan kasi ako sa Radio City para bilhan ng CD ang bebe ko. And I chanced upon this one. Tangna. Gusto kong gumulong sa sahig at tumawa. Ahehehe. Pop Lola. Ahahahahaha.
Sensya na. Naaliw ako eh.
At dahil mahaba na rin 'to, pahabain ko pa. Wehehe. Kanina, may nakasakay ako sa jeep. Matandang lalaki. Hithit sya nang hithit ng yosi. Hindi naman nababawasan. Kasi walang sindi. Nevertheless, hithit pa rin sya nang hithit. Ahehehe. Bagong breed yata ng mga smokers. Mga non-smoking smokers. Health-conscious baga. Ahehehehe.
Sensya na sa haba. Got carried away. Ahehehe.
No comments:
Post a Comment
Be kind! :P